บิลเลียด
บิลเลียด
ในกลางศตวรรษที่ 15 ในเเถบยูโรปได้มีกีฬาประเภทหนึ่งที่นิยมเล่นกันในราชวงศ์ ซึ่งกีฬาประเภทนี้เรียกกันในหมู่เชื้อพระวงศ์ว่า “บิลเลียด” ซึ่งกีฬาประเภทนี้จะเล่นโดยเเทงลูกบิลเลียดกับไม้คิวบนโต๊ะสี่เหลี่ยม เเต่เดิมบิลเลียดเล่นกันบนโต๊ะสี่เหลี่ยมโดยที่ไม่มาหลุดใดๆ มีเเต่ลูกบิลเลียด,ไม้คิว และโต๊ะ โดยที่แทงกันไปมาไม่มีกฎกติการใดๆ หลังจากได้ถูกพัฒนา มีการกำหนดขนาดของโต๊ะ (มีความยาว 10 ฟุตโดยประมาณ) เเละเพิ่มลูกบิลเลียดให้มีจำนวนมากขึ้น จนมาถึงปัจจุบันกีฬาบิลเลียดพัฒนามาเล่นเเบบมีหลุดทั้ง 6 ด้าน เล่นโดยการที่ต้องเเทงลูกสีขาวไปกระทบลูกสีเเดงเเล้วทำวิธีใดก็ได้ให้ลูกสีขาวลงหลุม กีฬาประเภทนี้ถูกพัฒนามาจนมี “สมาคมบิลเลียดโลก” นิยมมากในประเทศอังกฤษแและออสเตรเลีย ในปัจจุบันมีนีกกีฬาที่เล่นบิลเลียดมากมายส่นใหญ่จะเป็นนักกีฬาที่เคยผ่านการเล่นสนุกเอกน์มาก่อนเเล้วค่อยผันตัวมาเล่นบิลเลียด
ทั้งๆที่บิลเลียดกำเหนิดก่อนสนุ๊กเกอร์หรือพลูเสียอีก ส่วนนักกีฬาบิลเลียดในประเทศไทยก็มีพอสมควร เเต่คนที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในไทยคือ รมย์ สุรินทร์ ถือว่าเป็นตำนานอีกหนึ่งคนเลยก็ว่าได้ เพราะด้วยความที่เจ้าตัวประสบความสำเร็จอย่างสูงในกีฬาประเภทนี้ อีกทั้งยังถือว่าเป็นคนที่ทำให้กีฬา บิลเลียด เป็นที่รู้จักอย่างเเพร่หลายในสยามประเทศ